Setra S7
- 30-6-1967
- oorspr creme, later wit en nu mahonie imi.
- camperinterieur met een vleugje James Last.
- 6 cilinder 7 liter Henschel motor met 5 bak.
- ch. nr. 90073
- AR-03-19 (NL import uit D)
Rond 2015 waren Roos, Bram en ik op de oldtimer- onderdelenbeurs van Lipsheim. Op een van de velden, ik meen vlak bij de douches van het sportcomplex, stond een als camper ingerichte Mercedes touringcar van een meter of zeven, acht. Helemaal opgeknapt. Ik liep er een paar keer langs en ergens halverwege de beurs ben ik m eens wat beter gaan bekijken, geïntrigeerd door de ruimte en het afwerkingsniveau. Later op de beurs samen met Bram nog eens gaan kijken. Nu ja, erg leuk, maar vanwege het c- rijbewijs dat nodig is meer een droom dan een uitdaging. Later eens goed gekeken naar de prijzen en die lagen ook aardig buiten mijn portemonnee.
Een jaartje later sprak ik Laura. Zij wilde een dorpje ergens met vrienden realiseren en vroeg me wat de mogelijkheden waren in het westen van Nederland. Ik gaf haar aan dat grond de grootste hobbel is, maar dat je misschien ook een hoop lol kan beleven aan een kleine touringcar. Na wat zoeken kwam ik bij toeval op Marktplaats een S6 in de buurt van Schagen tegen en heb die aan haar doorgestuurd. De S6 was snel verkocht, ca 10 mille, aan ik meen een Duitser, maar Laura vond m fantastisch. Ik eigenlijk ook, maar weer dat rijbewijs. Verkocht is verkocht en ik dacht er verder niet over na, maar Bram kwam een week later dezelfde bus tegen op de A10 met een traditionele grijsbruine verbrande dieselwolk en een lage vibratie in het wegdek.
2018 brak aan en na wat gewatsep met Christa, die ook een busje zocht voor vakanties, kwam er weer een Setra op Marktplaats voorbij. Nu een wat recentere S7 in een sjofele staat, gelokaliseerd bij Ermelo in de buurt. Februari is op oldtimergebied toch een beetje perentijd en ik ging op de bonnefooi kijken. Mijn Mercedes O319 had het het jaar ervoor prima gedaan op de vakantie, maar wat was het behelpen met de kleine afmetingen en het lawaai. Ook het verbruik lag hoog, op benzine 1:5,5, op LPG 1:4,5. Het vrij provisorische interieur in de Merc was ook een puist werk geweest en de S7 was voorzien van een professioneel aangebrachte betimmering die ik niet zo mooi kan maken.
Na wat gerommel over de vraagprijs en de apk was de bus opeens onderdeel van de vloot geworden. Wel een uitdaging omdat er een rijbewijs moest worden bijgehaald. Het ophalen geschiedde enkele weken later door Marco en de S7 was vlak ervoor voorzien van een nieuwe APK.
In het najaar van 2018 ben ik begonnen te lessen bij Stuivenvolt. De instructeur, Barry, was vlak ervoor ingehuurd omdat de reguliere instructeur plotseling er tussen uit gepiept was. Barry was een prima instructeur en het was fijn om hem te hebben als begeleider. In november moest ik op en in een keer geslaagd voor het rijbewijs-examen.
Dat jaar kwam er geen lange rit meer in de planning; die moest wachten tot februari. Deze rit door Frankrijk was de eerste lange test. De bus reed goed, maar de verouderde banden begaven het tot twee maal toe. De tweede rit volgde in mei 2019. In de periode dat June met haar examen bezig was, ben ik er op uit getrokken met Lou. Die had haar wat teleurstellende schooljaar er bijna op zitten en ging een stapje terug doen door van school te wisselen en naar de havo af te zakken. De week was er wederom eentje zonder technische malheur, ook de banden bleven goed. We zijn horizontaal door Duitsland getrokken, hoofdzakelijk onder invloed van de weersvoorspellingen en kwamen onder Berlijn uit bij oude vriend Kai, die ik zeker 20 jaar niet meer fysiek ontmoet had.
In juni zou ik een weekje met Marijke een rit maken door België, maar op de dag van vertrek werd ik geveld door een zware verkoudheid. Dus dan maar in de zomervakantie een verre rit maken. Marijke, Jet en Lou, samen met de chauffeur. Het doel werd Polen en na drie weken, wederom twee lekke banden en 3800 km op de teller waren we weer thuis.
De bus was toen ik m kocht uitgevoerd met banden van ca 10-20 jaar oud. Ondanks dat het profiel voldeed en dat de banden niet te droog waren, was het geen goede keuze om er nog een paar ritten op te maken. De springring- velgen zijn voor de meeste bandenbedrijven een gruwel, dus die vertikken het om je te helpen. Verder hebben de oude banden de maat 7.50r16 en een load index van max 1500 kg. Hiervoor moet je ze ook bijna maximaal oppompen. 6 bar is best veel, zeker bij een wat oudere band. De latere S80 heeft standaard 8.25r16 met een grotere load index, 1800 kg per band. Bij het gedoe met de banden is de oplossing geworden een aanschaf van banden bij Rainer in Berlijn. Hij had echter alleen de grotere maat en die bleek ook net te passen. Hij had zijn sloffen net vervangen voor een hele andere maat: 9.00r17,5. Deze banden hebben dezelfde diameter maar ga mij niet vertellen hoe dat kan. In ieder geval gaf het mij de mogelijkheid om met zijn oude, grotere banden, die overigens nog in een prima staat verkeerde, de aandrijfas te testen. Die test beviel uitstekend en bij Rainer op de terugweg nog twee NOS banden gekocht en in Nederland heb ik er nog twee Michelins bijbesteld voor de vooras.
Voor vertrek naar Polen heb ik met Annette de bus in de houtimitatie gezet. Ik wilde de buitenkant net zo hebben als de binnenkant en zo geschiedde. Na de vakantie de boel voorzien van een glaceerlaag en drie laklagen. het resultaat mag er zijn en meteen het dat en passant voorzien van een nieuwe laag blauw. Ook hier weer lak overheen en de laatste lekkageplek hopelijk verholpen.
