Verduurzamen en vergroenen; de toverwoorden van de laatste pak weg 20 jaar. Geen aannemer die vergeet op zijn site of visitekaartje het woord ‘duurzaam’ te vermelden. Overheden zetten alles op alles om ‘milieuaspecten’ mee te wegen in beleid. Ondernemers manoeuvreren zich milieuvriendelijk in hun markt. Het zijn allemaal schijnbewegingen, want ze hebben niet tot doel om echt onze biotoop te verbeteren. Het zijn groene vlaggen op modderschuiten. Eigenlijk is er niks wat enerzijds economisch succesvol is en anderzijds enig zood aan de dijk zet als het gaat om het versterken van de balans tussen mens en zijn habitat.
Ik kan voorbeelden noemen van waar het mis gaat, maar het is vrijwel onmogelijk om juist een voorbeeld te noemen waar het goed gaat. Alleen ideële projecten, dus projecten zonder winstoogmerk, zeer gericht op een meestal beperkt doel, hebben soms enig succes. Plastic uit de zee vissen, een ecologische balans in de natuur herstellen, dat soort zaken. Maar ondernemers zijn met hele andere dingen bezig en overheden durven geen grote stappen te zetten die de (oude) economie kunnen schaden met als gevolg het ontbreken integraal beleid. Ze gaan voorbij aan de wetenschap dat een een nieuwe economie vele voordelen biedt en de huidige populistische golf waar Europa in terecht lijkt te zijn gekomen maakt t alleen maar erger.
Hoe uit die impasse te komen? Ik denk dat het van belang is dat we anders gaan denken. We moeten ons realiseren dat de straks ruim tien miljard mensen op de planeet niet allemaal in een duurzame loft kunnen gaan wonen of rijden in Musks’ ‘cyberfuck‘. Tesla, wat begon als een milieuvriendelijk alternatief voor de stinkauto, is verworden tot de producent van een gedrocht van een muscle car waarvoor je voor de batterijen de halve Andes overhoop moet scheppen. We zullen onze behoeftes meer tot essenties moeten terugbrengen; minderen dus. Geert zij het al jaren terug; minder minder minder; nou hij had gelijk. Minder vliegen, minder auto’s, minder asfalt, minder steden maar ook minder mensen, minder (slacht)vee, minder files, minder afval enz.
De motor achter deze ontwikkelingen zal bij overheden moeten worden gezocht. Helaas laten die het grondig afweten als het over visie gaat. Rutte heeft het maken en hebben van visie op een zeer laag pitje gedraaid en ik zie in NL niet een nieuwe lichting beleidsmakers of politici opstaan die er wel iets van gaan bakken. Onze democratie is sowieso verworden tot een schreeuw- en spuugparlement, waar men vooral bezig is met elkaar de maat meten dan met het bedenken van oplossingen. “Dat laatste moet het kabinet maar doen”, denkt t parlement waarschijnlijk, maar daar zitten veelal ministers die uit de verkeerde put gehengeld zijn. Daarnaast wisselen bij s&s parlementen kabinetten elkaar met grote regelmaat af zodat structureel beleid hooguit in een paar rammelende wetswijzigingen vormgegeven wordt.
Op overheden en landsbesturen hoeven we dus niet te rekenen, maar helaas is ook de EU langzaam aan het verworden tot een speelbal van deelbelangen en geld. Waar tijdens het ontstaan mensen met een lange termijn visie iets fundamenteels hebben neergezet, eerst de BENELUX en EEG, later de EU, is het nu aan het verwateren naar een soort lobbyclubje voor vage belangen van lidstaten en wordt er steeds minder naar de verre toekomst of over de grenzen gekeken. Het rommelt binnen de aangesloten landen door een golf van onzinnig populisme, waar de gevestigde ordes geen antwoord op lijken te hebben. De Franse denktank die berekende dat 2050 Europa CO2 neutraal jaarlijks ca 360 miljard nodig is om de plannen te verwezenlijken, zal ook gedacht hebben waar in vredesnaam dat geld vandaan moet komen. De elektrische auto is verworden tot een speelbal van de ‘regenten’, terwijl het volk vlees bij de piepers wil als ze voor de tv zitten. Natuurlijk, de EU was er in oorsprong vooral om de economische samenwerking te bevorderen, maar de samenwerking wierp al jaren zijn vruchten af op vele andere aspecten zoals milieu waar veel grote stappen zijn gezet. Nu dreigt t allemaal vast te lopen op regels en pegels, want Europa lijkt alleen maar te kunnen denken in wetten en budgetten. Nieuwe balans, nivellering of een stapje terug lijkt niet in de vocabulaire voor te komen.
Maar goed, ff terug naar ‘wat nu?’ ‘Een beter milieu begint bij jezelf’. Ouwe slogan, maar mooi startpunt voor een analyse van waar we wel naartoe moeten.
– Verbruik terugbrengen; laten we proberen energie, voedsel, water enz, terug te brengen tot een bepaalde essentie. ‘Ons Nederlanders ben zunig’ is een oud gezegde, dus het zou in ons dna vindbaar moeten zijn. Aangezien ‘less more is‘ worden we er allemaal alleen maar beter van.
– Kleiner wonen; minder volume is minder bouwmateriaal is minder footprint is minder stookkosten is minder mens dus meer voor de rest. Ook hier; ‘less is more‘.
– Doeltreffender functioneren; minder woon-werkverkeer, minder auto/ meer fiets of lopen, meer digitaal, meer hergebruik, minder afval creëren.
Ik kan nog wel verschillende criteria bedenken, maar er zal steeds meer overlap zijn met de voorgaande, en das alleen maar goed want dan komen de prioriteiten steeds duidelijker naar voren. Een leven dat gericht is op de essentie en doeltreffendheid, gericht op hergebruik en reparatie. Wie doet er mee?
