Via Richard kwam deze DS23IE halfautomaat beschikbaar. De auto kwam oorspronkelijk van de familie Ekkel en kende een reeks van kleine defecten en verwaarlozing. Herkenbare problemen bij de zogenaamde rij-auto’s die langzaam maar zeker richting een negatieve waarde of sloop afglijden. De hedendaagse liefhebber is meer een verzamelaar geworden dan een rijder. Verzamelaars kopen niet snel een afgetrapt hok; de restauratiekosten zijn veelal hoger dan de eindwaarde van de bolide en rijden is geen optie want er staat al een moderne rij-auto voor de deur die je niet structureel in de steek laat.
De 08YB07 is een gevalletje apart. Het chassis is niet top, maar ook zeker niet slecht. De minpunten zijn hoofdzakelijk het plaatwerk en het interieur, twee zaken die een verkoop lastig maken maar een restauratie overzichtelijk.
Afgelopen zondag adverteerde Wil met een vraag-advertentie voor een rij-DS. Nou, rijden doet ze wel. Hij kwam maandag langs en nam meteen de auto mee. Iedereen blij. Ik hoop dat Wil heel is aangekomen.
UPDATE:
Wil is heel aangekomen. De auto beviel niet helemaal, de bak jankte m te veel, dus stond de auto voor een paar kwartjes meer al binnen een week bij Berrie in Heeten. Niet om de bak te repareren, Berrie heeft naar mijn idee nog nimmer een schroevendraaier in een ds gestoken, maar om er wederom een kwartje aan te verdienen. Met het bekende dreigement van Berrie: “de koper snel moet zijn, want anders gaat hij m restaureren”, heeft hij de auto op Marktplaats gezet. Deadline 27 oktober. Haha. Die Berrie.
UPDATE 2:
Het is 27 oktober. Zal ik Berrie maar een pot met plamuur sturen?
Ben benieuwd welke koper ondertussen bijna zes mille over heeft voor dit rollende afgetrapte pakhuis, waar nog minstens 20 k in moet om m netjes te krijgen. Maar ja, er is altijd wel een gek te vinden die wederom een kwartje te veel betaald. Zet m op, Berrie, want als je echt de 23 uit elkaar laat schroeven, komt ie zeer waarschijnlijk nooit meer in elkaar. Das ook weer jammer.
UPDATE 3
3 november. Even met Berrie gemaild over het bovenstaande. OK, het was een beetje over de top. Mijn fout. Zijn schoorsteen moet ook roken en dat snap ik. Mijn teleurstelling was vooral dat zowel Wil als hij niet echt met de 23 aan de gang gingen, maar er alleen iets aan wilden verdienen. Zo leek het in ieder geval. Hoe dan ook, het ga ze goed en ‘no hard feelings’. Ik hoop wel dat er in de komende tijd een ander wel de 23 ter hande neemt en er weer een mooie auto van gaat maken.