Andries meldde me vanochtend dat ik toch wel wat moest schrijven over de vannacht helaas te jong overleden Eberhard. Ik begrijp dat mijn vaste blog-volgers vol verwachting zijn over mijn altijd verrassende visie, maar helaas, vandaag ging mijn aandacht uit naar motorsteunen van de Citroen DS. Niet dat het overlijden mij niks doet, maar ik had nu eenmaal niet zo veel met de man. Vast vriendelijk, zeker aaibaar, wel erg weinig humor vond ik, maar ja, er gaan wel meer mensen dood en meestal is dat iemand waarvan ik niet weet wat ik daar nou weer over moet schrijven. Daarnaast, half schrijvend Nederland is al maanden bezig dit al dan niet heugelijke vertrek tekstueel te begeleiden, waarom zou dan een handen-en-voeten-schrijver als ik er nog overeen moeten gaan. Nee, dan motorsteunen, das veel leuker.
Motorsteunen zijn een fantastische uitvinding. De motor trilt en stottert en doet van alles, maar in de auto heb je weinig last van lawaai en trillingen. Als een motorsteun defect raakt, merk je dat al vrij snel. Bij een DS begint het met een klapperen van de vlampijp tegen het chassis. Eerst alleen bij bruusk optrekken, daarna regelmatig te pas en te onpas dreunt en op een gegeven moment trilt het hele dashboard mee in alle frequenties. Dan wordt het tijd om je motorsteunen te vervangen, of eigenlijk eerder. Zie verder bij Het Grote Motorsteunenonderzoek.