Hoeveel lekzakken zitten er onder een Citroen DS of ID? Geen idee? Dan ben je geen sleutelende Sjaak. Antwoord; het zijn er vier. Een DS kent twee verschillende modellen; de voorzijde twee, de achterzijde twee. Op de bovenstaande foto staat een lekzak voor de achterveercilinders.
Waarom vraag ik dit? Nou, omdat veel Citroen ID en DS- bezitters met twee linker handen denken dat er wel twintig onder zitten, aangezien elke APK de DS specialist er weer een paar moet vervangen. Dat komt omdat de meeste DS garages er een nering van hebben gemaakt de allerslechtste lekzakken te monteren die ze kunnen krijgen. In de meeste gevallen komen die uit Almere, waar het bedrijf zit dat er een sport van heeft gemaakt om de klant tevreden te stellen met de meest uiteenlopende troep. De klant in dit geval is niet dus de eigenaar van de auto maar de garagehouder met zijn verdienmodel. Het is fijn om iedere twee jaar de lekzakken te mogen vervangen, want de APK-keurmeester is onverbiddelijk, de garantiestreep is al vele malen overschreden en de eigenaar/klant is veelal al vergeten dat de andere APK-keuringen ook gepaard gingen met het vervangen van meerdere lekzakken. De doodsteek voor de garagehouder is ‘yet to come’, nu een APK-loos tijdperk zich aandient voor onze ijzeren dames.
Nu is het vanzelfsprekend dat op termijn (kunst-)rubberen onderdelen het loodje laten. Ook Citroen had tenslotte een verdienmodel en eindeloze perfectie werd na de tweede wereldoorlog bij de auto industrie niet meer op prijs gesteld. Toch kon een originele DS zonder lekzakproblemen minimaal tien jaar oud worden. Ik heb zelfs in het verleden nog wel eens een originele lekzak op een veercilinder voorbij zien komen; zo oud als de auto was, zo maar dertig jaar oud. Wel gerimpeld misschien, maar niet lek. OK, das ook uitzonderlijk, maar het kan dus wel. Wat er op dit moment op de markt is, komt meestal dus niet in de buurt van het origineel.
De DS Club, je weet wel, die vereniging met die dikke portemonnee, heeft een magazijn. Daar verkopen ze naproductie van Citroen zelf. Das overwegend een goede kwaliteit, ook al zijn ze misschien wat minder dan in het verleden, is mij verteld. De prijs bij het clubmagazijn zal waarschijnlijk ergens tussen de veertig en vijftig euro per stuk zijn. Best veel voor nog geen euro polymeerrubber. Ze lijken vrij makkelijk te scheuren, volgens Harry. Mij is ook ter ore gekomen dat ze voor LHS auto’s, dus van voor 1967, minder geschikt zijn. Das opvallend, aangezien Citroen al in de zeventiger jaren lekzakken liet produceren die zowel tegen LHS als LHM konden. Fantastische lekzakken over het algemeen. Hoe dan ook, het zou leuk zijn als de club eens een test deed met de op de markt zijnde lekzakken, of nog mooier, zelf een lekzak produceren die overal tegen kan en eeuwig mee gaat. Technisch ‘doable’, maar ik denk dat het wel drie treden te hoog is voor het huidige clubbestuur. Al vergaderend, telefonerend en emailend gaat het namelijk niet lukken. Als ze eens goed zouden testen wat er nu op de markt is, kunnen ze de clubleden goed adviseren in hun aanschaf en worden ze niet zo snel op het verkeerde been gezet door de grijpgrage garagehouder of een pakjesverzender uit de Flevopolder. Ik vrees dat ook het laatste te hoog gegrepen is.
Als ik terug kijk de laatste twintig jaar dan heb ik helaas vele gepassioneerde ds liefhebbers zien afhaken, onder meer omdat garages structureel de gewilde bolides volschroefden met rotzooi uit bijvoorbeeld Almere; retourslangen die standaard scheuren bij de haakse bocht, massakabels die niet tegen stroom kunnen, oliedrukzenders die of de verkeerde inslagdruk hebben of uit elkaar vallen, stuurarmen die te lang zijn, stoterbekers die niet tegen een stoter kunnen, veerbollen die hun druk snel verliezen en dus ook lekzakken die niet tegen lucht of welke vloeistof dan ook kunnen. De eigenaren van deze auto’s gingen hier in Amsterdam vaak met knikkende knieën naar de stalling of parkeergarage, met de opeenvolgende panische angsten; zou ie starten, en zo ja, komt ie dan omhoog en als je dan kon wegrijden zonder een groen spoor achter te laten waar zowel Hans als Klein-Duimpje trots op zouden zijn, dan was de dag al weer goed. Begrijpelijk dat de verkoop van de oldtimer als een verlichting werd ervaren. Rest het schaalmodel op de schoorsteenmantel. Raar is het dus niet als garages de laatste jaren klagen over het gebrek aan klandizie. Ze hebben het grotendeels aan zichzelf te wijten.
Mocht je bij de volgende APK dus geconfronteerd worden met wederom lekke lekzakken, wees slim en lever ze zelf aan. De opmerking van; die lekzakken uit Almere waren slecht, maar ze zijn tegenwoordig wat beter (wat niet het geval is), vraag dan aan je garage of ze garantie willen geven tot en met de volgende APK of minstens twee jaar. Dan weet je genoeg.