Ook Amsterdam krijgt strengere milieuregels. De al bestaande milieuzone voor vrachtwagens, een wassen neus want zonder meetbaar resultaat gebleken, wordt uitgebreid met meer regels. Ook oudere diesels van onder de 3500 kg worden er vanaf 1 januari 2017 bij betrokken. Brommers en scooters krijgen er ook van langs. Verder worden de regels voor het verkrijgen en beheren van de parkeervergunningen aangescherpt. Dit alles om een betere luchtkwaliteit te verkrijgen binnen gemeentegrenzen, maar ook is een andere boodschap duidelijk; de burger heeft het gedaan.
Ik ben zelf een voorstander van betere luchtkwaliteit. Ik fiets veel in de stad, woon er ook en ondanks dat ik regelmatig in een oude auto rij, denk ik dat het voor iedereen beter is als de luchtkwaliteit verbeterd. Wel ben ik een tegenstander van meer onnodige regels en helemaal van een hypocriet stadsbestuur. Niet alleen dat de gemeente Amsterdam eigenaar is van de grootste fijnstof en roetproducent van Nederland, namelijk Schiphol, waarvan de al dan niet geheel verbrande kerosinedampen dagelijks Amsterdam binnenwaaien, de gemeente Amsterdam strooit tegen betaling grootschalig met ontheffingen voor ‘vervuilers’. Verder is het eigen wagenpark ontheven van deze regels, terwijl dit wagenpark vrijwel uitsluitend bestaat uit fijnstof en roet producerende diesels. Ik heb het dan nog niet eens gehad over al ruim tien jaar werken aan de weggestemde Noord-Zuid-lijn met ongefilterde dieselaggregaten, heimachines en bijbehorend boot- en vrachtverkeer, waarvan de uitstoot door ons Amsterdammers al die tijd met volle teugen is ingeademd.
Als je de moeite neemt de nieuwe regels eens goed door te nemen, valt je een ding op; de stad gaat er financieel niet op achteruit. Voor iedere regel is wel weer een uitzondering denkbaar, maar die uitzonderingen worden ondervangen via een betaalde ontheffing, veelal 150 euro. Verder zijn de boetes ook niet mals. 40 euro is niks, 90 is de maat en bij herhalingen loopt het al snel in de honderden euro’s. Wat de stad met al dat geld gaat doen, is niet duidelijk, maar ervaring leert dat dat eenvoudig weggeboekhoud wordt over de lopende rekeningen.
Een goed stadsbestuur geeft het goede voorbeeld. Daar heb ik Choho en consorte nog niet op kunnen betrappen. Amsterdam heeft bijvoorbeeld ruim 15 jaar meegedaan met stadsbussen op waterstof. Heeft miljoenen gekost. Dat project is er ergens gedurende de crisis uit bezuinigd. Allemaal weggegooid geld? Amsterdam heeft bij de Gemeente Reiniging in de jaren tachtig een uitgebreid wagenpark van elektrische wagens op nagehouden, dat in de jaren negentig eruit gebonjourd is om plaats te maken voor, jawel, diesels. Slim besluit? Iedere ochtend wordt de stad overspoeld met vuilniswagens, die op de doorgaande wegen, zoals de overtoom, flink doorblazen om de roetfilters schoon te houden. Hoezo hypocriet?
De huidige maatregelen kunnen dan wel inefficiënt en ondoeltreffend zijn, ze passen wel in een lange geschiedenis van bedenkelijke bestuurlijke maatregelen, waarbij schimmige, soms zelfs persoonlijke belangen een grotere rol spelen dan het belang van de bevolking. Dit gaat al terug tot aan de Alteratie van 1578 en waarschijnlijk was het toen ook al een traditie. Dat was het moment dat Amsterdam vanwege economische redenen om ging naar het protestantisme, ook toen een mooi staaltje theatrale hypocrisie.
Een goed stadsbestuur gaat in plaats van de strooien met regels, ontheffingen en bekeuringen, eens flink uitpakken door het eigen wagenpark te fatsoeneren met uitstootvrije vuilniswagens en dienstauto’s. Het zou ze sieren om eens een visie te ontwikkelen onder de naam ‘Schiphol Schoon’. Of een goed plan bedenken om wonen en werken niet gepaard te laten gaan met vervoer en vervuiling. Noem maar op, vele uitdagingen waar je wel een meetbaar verschil mee kan realiseren.
Als ik hier wethouder was zou ik mijn ogen uit mijn kop schamen.