De jeugd heeft geen idee wie hij was. Ik kende m ook nauwelijks. De generaties boven mij liepen veelal met een boog om m heen. Terecht. Playboy is en was een retecommercieel blad dat niemand zal missen als het er morgen niet meer zou zijn. Het icoon Hugh Hefner is dus ook geen gemis.
Ondanks al dit scepticisme valt er wel degelijk een lans te breken voor deze rijke, dode man. Zijn directheid en ondubbelzinnigheid aangaande seksualiteit is memorabel. Dat hij zichzelf er soms meesterlijk mee voor paal zette, deerde m nauwelijks. Hij overwon alle kritiek door zich structureel door mooie vrouwen te omringen. Smaken verschillen, maar wat doet het er toe. De man heeft het leven geleden dat bij m paste en ik denk dat er toch een hoop mannen maar ook vrouwen jaloers op m zullen zijn. Duizend vrouwen geneukt! Ik weet niet of je er echt jaloers op moet zijn, maar bewonderenswaardig is het wel. De oorlog met het kuise Amerika is helaas al lang verloren en ik vraag me af of er een nieuwe Hefner op zal staan die wel de strijd aan durft te gaan. Ik ben het zeker niet, maar ik plaats graag een foute foto ter illustratie. Zo’n foto waar mijn vrouw van gruwt maar Hugh van gaat glimmen in zijn kist. Sorry Hugh, maar ik heb Sandra bij Alex zijn stukje geparkeerd.