Een Barrel voor Alexander de Grote

ID break 1972 front

Nadat ome Bram me in de voormalige werk-break van DS Advies had gekletst, togen we naar het door God nog immer niet verlaten Oud-Beijerland om na instructie van eigenaar Jos de auto op te halen. Michel, de plaatselijke Citroen-garagist in een voormalige plantenkas, had de auto voorbereid. Op de laatste snik startte de ID21F en kwam met veel kabaal van zijn of haar plaats. Op de gaten rondom in het chassis na, zijn er weinig overeenkomsten met een dame meer te vinden bij deze wel degelijk door God verlaten roestbak. De hd-pomp maakte zeer exotische geluiden, die meer verwantschap vertoonde met een zeekoe met darmproblemen dan met een hoogstandje van Frans technisch vernuft.

Al met al verliep de rest van de rit naar behoren. Het gebrek aan bekleding in combinatie met een lekkende dwarsdemper zorgde voor een oorverdovende rij-ervaring, de via de kierende achterkleppen binnentredende uitlaatgassen zullen een desastreuze uitwerking hebben gehad op de door de jaren heen zorgvuldig opgebouwde mijt-populatie in mijn leren jas. Ieder nadeel heeft zijn voordeel.

In Zunderdorp aangekomen hebben Bram en ik ons verbaasd over de creatieve montage van allerlei onderdelen die er door de verregaande staat van ontbinding af dreigde te vallen of de APK-goedkeuring konden dwarsbomen. Zo zaten beide achterschermen vast met ieder twee parkers, de rechter zelfs met nog eens vier tiewraps en twee slangenklemmen, omdat de twee steunen aan de voorzijde en de grote steun aan de achterzijde volledig doorgeroest waren. Zo zie je het zelden. Na aankomst bleek de pomp toch wel erg overleden; alleen boven de 3000 toeren wilde het lampje na enig geknipper uit gaan. Een startpoging later was ook de startmotor overleden. Beide in een zucht maar vervangen; tenslotte zitten ze naast elkaar.

Toen ik een paar uur later zat te kijken naar de auto, dacht ik; Xander! De oud-ijzer-grossier uit Haarlem! Natuurlijk! Even een appje en de volgende dag stond hij met zijn pa voor de deur. Na enig gegoochel met briefjes van 50 was hij de nieuwe eigenaar met het plaatwerk van de overleden Super uit Spaarndam. Een paar daagjes sleutelen en mr.X zoefde er mee het erf af. Zo naar zag ie er ook niet meer uit, zo met de witte jas. Kijken of Richard van DS Advies m nog herkend. Misschien voor hem het meest herkenbaar aan de lucht en de bezemsteel om de klep open te houden.

 

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.