Vanmiddag was ik vrij lusteloos na mijn deels mislukte ochtendloopje. Het tot uitvoer brengen van de in aankomst zijnde grote boodschap kan je maar beter voor de start op je nemen. Na het ontbijt en wat geharrewar met Piet over de oud ijzer prijzen ben ik uit verveling maar eens gaan zitten voor de technische briefing van Van Dissel. Niet dat ik van plan was nog iets te schrijven over corona en zijn golven, maar nu al een tijdje zich een aardig debacle begint af te spelen qua burgervrijheden in het vroeger zo vrije Europa, kan ik het toch niet laten de jeuk om te zetten in letters.
Het mooie van dit soort tv is toch wel dat iemand die mee kan lezen ook tussen de regels door een hoop info krijgt. De gemiddelde journalist lijkt daar toch wel moeite mee te hebben gezien het gebrek aan ‘breedte’ in de berichtgeving, maar ook de aanwezige tweede kamerleden zijn niet in staat een beetje door te vragen en hem het vuur echt aan de schenen te leggen. Van Dissel is een aardig politiek dier geworden. Met grafiekjes en getallen legt hij haarfijn uit waar de nuances te vinden zijn en hoe het een en ander tot stand is gekomen. Wat met de overwegend droge kost ook mee komt, is dat de maatregelen om dit helse virusmonster te beteugelen direct terug te vinden zijn in zijn schema’s en dat nu de Britse coronavariant in het komende voorjaar de pandemie in volle omvang gaat overnemen, er weinig anders opzit om nog meer repressieve maatregelen te nemen. Kuipers en co moeten niet gedwongen worden tot onbetaald overwerk tenslotte. Het is een opmaat naar bijvoorbeeld een avondklok, waar binnenkort voor de vorm nog over wordt gedebatteerd.
Tussen de regels van Van Dissel’s voordacht is wel het een en ander op te maken. Bijvoorbeeld, waar in het voorjaar onze volprezen premier zijn zuidelijke collega’s uit de pan veegde tijdens de vele steunoverleggen met de in Den Haag uitgevonden ‘intelligent lockdown’, zien we het najaar het tegenovergestelde gebeuren. Toen begin september de besmettingscijfers aardig begonnen op te lopen en de echte deskundigen zinspeelden op een nieuwe lockdown, waren onze parlementariers en kabinetsleden vooral bezig met elkaar, hun toeslagenaffaire en met het mislukte vakantietripje van de piek in de Nederlandse staatkundige boom; de koning en zijn Maxima. Ook in oktober bleef het bij een paar polder-ingreepjes en nadat de meeste kerstinkopen gedaan waren werd de ‘zware lockdown’ veel te laat ingezet, namelijk vlak voor de kerst. Van Dissel kletst er aardig langsheen en de aanwezige parlementariërs zijn niet voornemens heikele vragen te stellen die een al demissionair kabinet in verlegenheid kunnen brengen. Hoe dan ook, binnenkort krijgen we weer een nieuwe aflevering van waarschijnlijk vier jaar te zien waarin volksvertegenwoordigers etaleren dat besturen een vak apart is en overduidelijk niet de hunne.