De Secretaris

Afgelopen juni stond Den Haag vooral in het teken van de NAVO top. Een week lang ging alle aandacht uit naar de zogenaamde wereldleiders maar eigenlijk keek iedereen naar Donald. Zou hij komen? Zou hij boos worden? Zou hij weglopen? Zou de top mislukken? Mark deed zijn uiterste best om het tot een succes te brengen. Hielenlikkend en handenkussend liep hij achter het oranje mannetje aan te zeulen. De landelijke pers was het niet ontgaan en de grote baas bevestigde nog maar weer eens zijn superioriteit door een slijmerig appberichtje van Mark te openbaren. Mark als schoothondje; het past m goed. Toch kennen we in Nederland Mark beter. De man die alles in wandelgangen en torentjes achter de schermen regelt en niets aan het toeval over laat. Een slecht crisismanager, dat zeker, maar aan de andere kant een geweldig acteur die elk publiek optreden als een Houdini naar zijn hand kan zetten.

Om te begrijpen waarom dingen gaan zoals ze gaan bij Mark is het van belang om te weten wat zijn goals zijn. Bij deze top ging het namelijk om twee zaken; de NAVO moet saamhorigheid uitstralen en Donald moet glimlachend Air Force One uit en in. Beide doelen zijn volledig bereikt. Dit kon alleen lukken als alles van te voren geënsceneerd zou worden. Elk detail moest kloppen. Van overeenstemming over de 5% investeringen in nutteloze militaria tot een overnachtinkje in Huis ten Bosch, van zeer veel vooroverleg met de NAVO partners tot de emmers met lichaamsvocht die om de organen van het over het paard getilde Amerikaanse migrantenkind gesmeerd moesten worden.

Het is maar goed dat Donald zo ijdel is dat hij niet doorheeft dat hij genadeloos in de maling is genomen. De kleren van de keizer en het vierkante mondje van de koningin. Het is de vraag of het kwartje bij deze sukkel nog in zijn ambtstermijn gaat vallen ‘but who gives a shit’. Die 5% wordt echt nooit gehaald, zeker niet door de partners in de EU die achter de schermen stil verder gaan om zich van de Amerikanen los te weken. Ook de saamhorigheid is ook grotendeels ten einde; waar Bush nog kon rekenen op een paar NAVO partners toen Irak en Afghanistan uit het niets werden aangevallen, vanaf nu zal de VS elke actie in het Midden Oosten of Taiwan zelf moeten oplossen. Alleen als Rusland Litouwen of zo binnenvalt zie ik een paar landen nog wel wat vliegtuigen sturen maar niet meer dan dat en de VS houden vooral de olieprijzen in de gaten. De NAVO is dood en daar is niemand rouwig om.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.