Raymond vroeg me in 2018 om zijn Peugeot 304 te verkopen. Leuk autootje vond ie, maar Ray’s liefde voor auto’s is meestal van korte duur en deze 304 had een verschrikkelijke versnellingsbak, wat de auto in mijn ogen schier onverkoopbaar maakte. Na enige inspanningen een versnellingsbak gevonden en door Chris eronder laten zetten. De auto snel verkocht voor een bedrag dat net paste. In de periode dat de auto te koop stond viel me op dat het een fijn, simpel en ogenschijnlijk betrouwbaar autootje was. Een 204, het zusje van de wat mannelijker ogende 304, had voor mij een wat vriendelijkere uitstraling dan de technisch verder nagenoeg gelijke 304. Toen ik een jaartje later een 204 kreeg aangeboden uit Zweden voor een redelijk bedrag, heb ik m maar gekocht. Misschien voor June later, maar vooral als uitleenautootje, nu ik steeds meer moeite heb om mijn vrij onbetrouwbare 64’er ID uit te lenen.
De donkerrode Zweeds- Franse bolide was niet echt rijklaar, maar het motortje had gelopen, vertelde de verkoper, en de rest moest voor een handige vent een peulenschil zijn. Op zich was dat het wel, maar ik heb wel flink met de koppeling zitten knoeien alvorens ik er achter kwam dat de plaat krom was en hierdoor de bak lastig schakelbaar was. Ondertussen had ik kennis gemaakt met vader en zoon Jonkhart uit Hilversum, die ook niet goed op afstand konden zeggen wat het was. De mannen waren en zijn deskundig op het gebied van Peugeots en hielpen me goed op weg met advies en onderdelen. Wel een uniek stel die twee. Vader loopt zo langzamerhand al tegen de negentig en heeft een soort rariteitenkabinet dat voor het merendeel is ingericht met onderdelen van de jaren zeventig Peugeots; 204, 304, 404 en wat er omheen. Het is een belevenis om bij de man op bezoek te gaan; oeverloos verhalend over beurzen en handeltjes, nog bij de pinken over onderdelen en de bijbehorende prijzen en ook niet verlegen om een advies te geven. Even langs wippen voor een schroefje is er echter niet bij. Het kost je minimaal drie kwartier om je weer los te maken, maar dan heb je wel weer een tasje met gedateerde spullen om je gedateerde Peug weer wat verder te brengen en een hele berg verhalen op de koop toe.
De 2-4 (de kennersterm die de heren Jonkhart bezigen) komt uit 1967, maar is om een of andere reden pas in 1973 in Zweden geregistreerd. Bordeaux van kleur, effe ietsje donkerder dan de jaren zestig bordeaux van Citroen, gebroken wit sleets stoffen interieur, maar vrij hard qua carrosserie. Het eerste model Peugeot wat een dwarsgeplaatste motor had; iets waar citroen pas in 1974 in de CX mee kwam. Een jaartje als leenauto gebruikt, maar afgelopen zomer was het zo ver. June had haar rijbewijs in juni 2020 gehaald en ze ging een maand later met de auto naar Golfe Juan, in Zuid- Frankrijk. Helaas strandde ze halverwege de terugreis wegens een gebrek aan motorolie. De instructies over het peilen van de olie en het eventueel bijvullen waren niet helemaal goed overgekomen en het beessie werd enkele weken later door de ANWB thuisgebracht.
Het demonteren van de aandrijfunit was een overzichtelijke klus en het uit elkaar halen van het draaiende gedeelte om het opspelige drijfstanglager te vervangen, was ook niet al te ingewikkeld. Wat het echter wat complexer maakte dan gedacht, is dat het kapotte lager al provisorisch gerepareerd was in het verleden en dat andere lagers waren verknutseld met wat bruut slijpwerk, wat het vervangen door nieuwe standaard hoofd- en drijfstanglagers vrijwel onmogelijk maakte. Zelf de distributie stond een tand verkeerd. Toch liep het motortje best okee voor vertrek en had het waarschijnlijk nog steeds probleemloos rondgesnord als het oliepeil op orde was gebleven.
De twijfel of het ooit nog goed zou komen sloeg toe en ik ben maar op zoek gegaan naar een vervangende motor. Het blok van de Peug was van het oudere type 1100 en het bleek toch best lastig te zijn om een ander te vinden. Uiteindelijk werd mij door een liefhebber uit Wognum een draaiend blok aangeboden van het nieuwe type. Het ombouwen is nog best wat werk, maar dan heb ik in ieder geval iets wat op termijn zou kunnen passen. In dezelfde week bleek er in Warmenhuizen een 204 break uit 1971 zonder motor te koop te staan. Het net aangeschafte blok bleek daar naadloos in te passen en na wat gedoe over de verkoopprijs heb ik die auto ook maar in de familie opgenomen.
Oktober 2020 werd dus de tweede 2-4 aangeschaft en binnen enkele weken voorzien van een motor. De sedan moest nog maar ff wachten.
