Vanaf het moment dat ik in de Eerste Leliedwarsstraat kwam te wonen, dat zal rond 1994 zijn geweest, was Marijke een leuke verschijning. Niet dat ik haar veel zag; ze was weliswaar mijn overbuurvrouw, maar veel weg en haar voordeur zat om de hoek. Ondanks dat ik aan de riem van Mariette liep, was ik toch snel afgeleid door de mooiere dames uit de buurt en daar was zij er zeker een van.
Toen ik medio 2000 mijn vrijheid had teruggevonden, was ze de eerste serieuze dame op mijn vrijgezellenpad. Ze ging in dezelfde periode haar woning verbouwen en na een paar vluchtige adviezen over muurschimmels en isolatie vroeg ik haar eind augustus of ze mee wilde naar de braderie in Lille, het eerste weekeinde van september. De jaren ervoor was dit evenement een soort afsluiting van de zomer geworden en ik ging altijd met gezelschap, maar dit jaar werd het een startsein voor een nieuwe relatie die bijna twintig jaar duurde.
De eerste maanden waren relaxt en zeer vrijblijvend, een soort ‘neighbours with benefits’, maar nadat ze onverwacht zwanger bleek te zijn, ik hou het maar op een kwaliteitsdipje op de rubbermarkt, kwam onze romance in een stroomversnelling. Marijke was zwanger en wilde het overduidelijk houden. Was mijn eerste gedachte nog dat het niet helemaal zo ging als ik vond dat het had moeten gaan, ik had er al snel vrede mee.
Na de geboorte van June was er een gedeelde agenda en sprake van een soort relatie; niet mijn sterkste punt overigens, want andermans agenda’s, orde en regelmaat en vroeg opstaan zijn nou eenmaal niet mijn ding. Ook van haar kant en ook zeker van haar familie was er enige scepsis, dus toch zoveel mogelijk mijn best doen en niet te veel mijn geursporen uitzetten, verbaal en fysiek, leek de beste strategie om dit varkentje te wassen. Het uitgangspunt werd het proces vol te houden tot June volwassen was, daarna zien we wel verder. Toen twee jaar later Marijke haar wens uitte om een tweede te produceren, was ik in het begin terughoudend, maar na een half jaar murw genoeg om ook daarvoor te tekenen. Lou werd de tweede telg en Marijke haar wens van twee dochters was vervuld. Mijn afkeer van de orde en regelmaat werd ruimschoots gecompenseerd door de liefde voor de twee kleine dames en de liefde en balans waar Marijke me in voorzag. Mijn intuïtie van de eerste minuut bleek juist; de ideale vrouw om kinderen bij te hebben en om samen van het ouderschap te genieten. Een kalme periode van ca 15 jaar met als hoogtepunten de geboorte van de twee dochters en de treurnis van het overlijden van haar moeder in 2014, waarna de zussen elkaar in de haren vlogen over een paar rotcenten.
De seks haalde altijd een voldoende, onze communicatie was in balans en op snode plannetjes, iets waar veel van mijn andere dames in uitblonken, heb ik haar nooit heterdaad op kunnen betrappen… of was het die ene keer in oktober 2000? Naja, als het zo is, vergeef ik het haar met een glimlach.
Pas toen Lou naar de middelbare school ging, merkte ik dat ik mijn behoefte naar de vrijheid van voor het ouderschap weer de overhand begon te krijgen. Ik bouwde mijn mancave in Zunderdorp in 2016, vierde mijn 50 jarig bestaan een jaar later. Afscheid nemen is niet mijn sterkste ding, zeker niet van de vrouwen waar je van houdt, maar toen ik tot overmaat van ramp ook nog op een andere dame kroop, slappe zak die ik ben, was het einde in zicht.
Ik mis haar soms nog steeds, maar mijn vrijheid is mij dierbaar en ik heb nergens spijt van. Marijke heeft mij naast een bijzonder mooie tijd ook twee prachtige dochters gegeven en daar zal ik haar altijd dankbaar voor zijn 💚.
CHICK ADVISOR SCORE
Review: alles dik in orde.