Citroen DS21 (M)
- 03-11-1967
- wit met wit dak
- rode stof
- echte Zeeuwse Meid
- ch. nr. 7671100
- 6901ER (origineel NL)
- in mijn bezit vanaf 25-10-2012.
Jawel, wederom een originele Nederlandse berline. Geassembleerd in La Forest, de dependance van Citroen nabij Brussel. Altijd leuk om te kijken naar de kleine verschillen tussen de productie in Parijs en Brussel. Ook dit exemplaar heeft weer een bergje van ‘Belgische’ details.
Het dashboard is alleraardigst maar niet vrij van later aangebrachte ‘modificaties’.
De auto kwam half oktober op Marktplaats. De heer Vervaet uit het verre Walsoord (Zeeuws Vlaanderen) had de advertentie gezet. Na een email te hebben gestuurd bleef het een paar dagen stil. De zoon van de eigenaar belde me op met de vraag of ik nog interesse had om te komen kijken. Ik gaf aan dat dat nog zo was en een dag later werd ik door de eigenaar zelf gebeld. Nu kwam de herfstvacantie eraan en togen de dames, de 64-er id19 en ik richting zuiden om een autobezichtiging te combineren met een overnachting en een dagje Antwerpen. Aan het eind van de zondag de 21 e kwamen we na wat zoeken bij de Mariadijk, daar waar de auto was gestald. Vriendelijk werd ik ontvangen door de heer Vervaet, die me naast de auto ook een bergje onderdelen liet zien. De auto stond ingebouwd in een garage. Onder de auto was een kleine smeerput. Een blik vanuit deze put gaf aan dat ondanks dat de auto redelijk hard leek, er toch wel het een en ander aan de balken gerommeld was. Das natuurlijk jammer, maar een keiharde originele Nederlandse is erg zeldzaam. Na nog een paar kleine gaatjes te hebben gevonden in de kofferbak, was mijn algehele indruk weliswaar wisselend maar zeker niet slecht. De daklijst, binnenschermen en de dorpelplaten zijn goed, maar er kunnen natuurlijk nog nare verrassingen in zitten. De deuren zijn erg matig; van de achterzijde zijn de deuren met een soort epoxy gerestaureerd, de roest aan de onderzijde van voordeuren is aan elkaar geplakt met iets van kit. De schermen lijken ok, ondanks dat het rechter voorscherm een vergeelde kunststoffen sierrand rond de koplamp heeft. De auto is overgespoten in spierwit, een beetje sinaasappel, over de deuken heen. Ook het dak is witgespoten. De oorspronkelijke kleur was AC133, gris kandahar. Veel leuker dan dat blote billen wit, behalve misschien voor mensen met een chronische behoefte aan trouwerijen. Helaas is het originele kenteken een keer gewijzigd, waarschijnlijk door de kleurverandering, zodat het deel één is vervangen door een lelijk geel papiertje van rond 1990. Het dak is voorzien van een Hollandia schuifdak, wat volgens de heer Vervaet niet lekt. De hemel lijkt een kwetsbaar onderdeel, maar zo te zien is het nog in een opvallend goede, originele staat. De rode stof is netjes op een paar kleine gaatjes in de rechter voorstoel na en het dashboard is weliswaar iets bijgewerkt, maar ziet er erg fris uit zonder geknutseld over te komen. Dorpel- en kofferbakbekleding lijkt origineel. De motor loopt rommelig en de uitlaatgassen ruiken naar benzine die er al een flink aantal jaren in zit. De onderdelen die in een opslag iets verderop liggen, bij het bedrijf van de zoon van zijn broer, zijn voor mij weinig interessant. Na wat onderhandelen ronden we de koop af. Een paar dagen later haalt Nees de auto op.
De hoedenplank is gestoffeerd, in tegenstelling tot de Franse productie, met dezelfde stof als waarmee de stoelen en bank afgewerkt zijn. Nauwelijks verkleurd en lekker pluizig, ook de bovenzijde van de rugleuling.
Volgens de heer Vervaet was hij de derde eigenaar. Als jonge man werkte hij bij de Citroendealer uit de omgeving en hij heeft eigenhandig deze auto voor een klant uit Amsterdam bij de importeur opgehaald en naar Zeeuws Vlaanderen gereden. De eerste eigenaar was de directeur van de kunstmestfabriek uit de buurt. Na een aantal jaren gaat de auto over naar het hoofd van de brandweer. Van deze man koopt hij de auto begin jaren 90. De meeste wijzigingen komen van zijn periode; van het wit schilderen, het plaatsen van de gas-selectieknop (die nu dienst doet als schakelaar voor de ruitensproeier) tot het vervangen van de deuren. De auto heeft ook nog een trekhaak gehad.
Het Hollandia- schuifdak, waarschijnlijk bij de aflevering ingebouwd door de dealer of Citroen Nederland.
De auto staat nu een week in Zunderdorp. Na een paar dagen zware regen lijkt het schuifdak inderdaad niet te lekken. Wel blijkt er te weinig benzine in de tank te zitten om de motor te laten lopen. Binnenkort wat benzine in gooien of eerst de tankfilter checken of er roest in zit. De motorruimte is erg vies en er is het een en ander aan geknutseld; een uitdaging om de goede componenten uit de ijzeren voorraad op te zoeken en te monteren. Ook maar meteen een verse accu plaatsen.
De kentekenplaathouder heeft het ook moeten afleggen tegen de witte lakspuit. De centrale chroomstalen rozet op de bumper heeft het ook zijn langste tijd gehad.
11-11-2012. Nu zijn we weer even verder. De auto staat momenteel op de brug bij Piet. De tweede lekzak achter heeft het nu ook begeven. De beroerde benzinetoevoer lijkt verholpen, evenals de kapotte voorraadbol. Voor het vervangen van het moderne gelaste exemplaar moest wel de linker handremklauw verwijderd worden. De aluminium kap aan de voorzijde van de rechter longeron was zo aangetast door oxidatie, dat vervanging noodzakelijk was. De kap zit geschroefd. De kap bleek ooit vastgezeten te zijn geweest met popnagels. Waarschijnlijk bij het repareren van de longerons zijn de schroeven gekomen. In La Forest werd sowieso uitgebreider gepopnageld dan de Parijse productie. De plaat onder de motor, die met de alu tunnels, ontbreekt. Er is een lichte lhm lekkage zichtbaar, waarschijnlijk afkomstig van het lekkende rondsel van het stuurhuis.
De popnageltang lag in Brussel niet onder in de la. Opvallend verschil met de Franse modellen is ook het vergeelde sierrandje.
Ook de scherpe stalen rand van de regengoot bij de a-stijl heeft zo’n raar randje.
Popnagels in de chroomstalen sierstrippen rondom het dak, hier bij de a-stijl.
Een luidspreker in de bolle plaat onder het dashboard. Waarschijnlijk van rond de levertijd van de auto, in tegenstelling tot de radio zelf.
De b stijl met bovenin de verlichting, hieronder de reflector en daar weer onder het ongebruikte autogordelgat.
C-stijl binnenverlichting met de van de Franse productie afwijkende bekledingsstof van het schotje.