Citroen DS19
- 24-1-1957
- champagne AC 134
- blauwe stof, aubergine dak
- errug veel werk..
- ch. nr. 11270
- 802CV84 (vaucluse, F)
Veel verhalen heb ik er helaas niet van. Paul en ik kochten de auto in 2003. De vorige eigenaar, Roos, had de auto gestald in Overijssel via haar man Peter. Die verkocht ons de auto, buiten medeweten van Roos. Arme Roos.
Het verhaal van de aanschaf heb ik uit de eerste hand. Peter en Roos gingen op pad in Frankrijk, op onderdelenjacht. Zoals zo vaak kreeg het stel een meningsverschil, waarop volgens Peter hij Roos de auto uitgooide, en volgens Roos zijn auto uitstapte. Zij belandde op een dorpspleintje met een terras, en na enig contact is zij in de buurt een ds gaan bezichtigen, die ze pardoes kocht. Aan het einde van de dag ging Peter maar eens kijken hoe het Roos was vergaan en zat zij daar op het terras te wachten met een grijns op haar gezicht. Ze had een DS gekocht.
Het neusje bij aankomst uit Overijssel.
Best een lekker kontje, niet…
Er mist niet alleen het een en ander, het is ook een tikkie beschadigd op sommige plekken.
Na aanschaf en transport bleek het een en ander te missen. Van een deel was dat bekend, want dat lag bij Roos op zolder, volgens Peter, een ander deel lag in Frankrijk. Het deel van de zolder hoorde geheel bij de aankoop, het deel in Frankrijk deels wel, deels niet. Na een hoop overleg kwam de aap uit de mouw betreffende Roos’ onwetendheid van de verkoop en de spullen van zolder zijn nooit meer gekomen. De meeste spullen in Frankrijk bleken zoooo slecht te zijn, dat het niet de moeite was om ze op te halen en de mooie spullen, tsja, die waren voor de hoofdprijs te koop. Zo doen we zaken in DS wonderenland…
Nu ja, vol goede moed de auto uit elkaar getrokken. We zijn nu, 2011, net iets over de helft.
september 2015
Natuurlijk zijn er veel verhalen rond de eerste Citroen DS-sen. Er is ook veel informatie over de salon van 1955 in Parijs, het voortraject, ‘La Bombe’, de revolutie, de problemen in de eerste productiejaren maar ook de DS als design of stijlicoon.
Verleden maand, in augustus kreeg ik het verzoek binnen of de DS al beschikbaar was voor een tentoonstelling, de Classica’ in Leeuwarden. Eigenlijk lag het project al sinds het voorjaar stil; de laatste jaren was het een echt winterproject geworden voor Paul en mij. Toch was het verzoek een reden om de auto toch maar eens snel af te maken. Paul heeft een baan ondertussen, dus veel tijd heeft hij niet, maar veel werk zit er ook niet meer echt in. Vol goede moed zijn we eind augustus weer begonnen met bouwen.
Het neusje, zoals ze er al weer een tijdje bij staat.
Het dashboard met het nieuwe stuurlint.
De draaiknopjes van de voorstoelen, opnieuw verchroomd.
De chromen reflector maakt het wel erg patserig.
Le Petit Livre